Bugünlerde...

 

Son zamanlarda moral olarak zaten kötü vaziyetteyim 2 gündür yaşananlar ise yaşadıklarımın tuzu, biberi oldu.

Artık ülkem için dahada umutsuzum resmen yüreğim acıyor.

Neden mi?

Polisimin acımasızca durmadan saldırmasına, olayların dahada büyümesine,devletimin umarsızca davranmasına, provakatörlerin bu olayları dahada tırmandırmasına üzülüyorum.

Ama asıl üzüldüğüm pkk'lıların ön saflarda yer alıp muhalefe bile kafa tutup birşeylerden nemalanmaya çalışmasını hazmedemiyorum.

Hatta twitter, facebook gibi sosyal paylaşım sitelerinde ismi lazım değil bdp'li vekil için vayy be adamın dibiymişsin gibisinden sözler görmek, onun mesajları rt'leyenleri görmek beni üzdü.

Adamlar bu olaydan o kadar güzel nemalanıyor ki benim askerimi öldüren, benim şehit annemin gözünden yaşını dindirmeyenlere bravo der hale gelmişiz.

Hatta twitter'da pkk'lılar ile ilgili birkaç şey yazınca bir blogger arkadaşım bana ''ırkçılık yapma'' dedi.

Eğer bdp'li vekiller için vatan haini, pis pkk'lı demek ırkçılıksa evet ben ırkçıyım.

Daha düne kadar bölücü örgüt üyelerinin mecliste ne işi var diyenler, imralı görüşmelerine kızanlar şimdi bdp'li vekilleri alkışlar olmuş.

Bu olayla anladım ki biz asla saygılı değiliz karşıt görüşe veya bu olayda sosyal medyada sesini çıkarmayana veya aldırış etmeyene bile tahammülümüz sıfırmış.

Herkes protestoları destekleyecek diye bir kaide yok saygı işte burada başlıyor ama ne yazık ki biz saygımızı bu noktada yitiriyoruz.

Bazı kendini bilmez, ileri geri konuşanlara hatta biber gazlarına ohh iyi oluyor diyenlere bende sinir oldum hatta listemden çıkardıklarım oldu.

Ama sessiz kalan, saygılı bir şekilde kendi görüşünü dile getirenlerle asla bir alıp veremediğim olamaz.

Ağır hakarete varan sözler, bu olayı desteklemiyorsa bizden değildir demeler yapmayın işte bu sözler bizi böler.

Böyle düşündükçe biz asla bir olamayız aynı düşüncede olmayanada saygı duyabilsek herşey daha iyi olacak.

Birebir aynı düşüncede olmasamda sevdiğim, takip ettiğim insanları yine takipte olacağım ben namusuma, vatanıma, bayrağıma küfretmeyene ters tepki vermem.

Bazen sessizlikte bir tepkidir ayrıca şunuda anladım ki milletçe keklenmeye çok meraklıyız.

Asparagas haberlere, resimlere anında kanıp hemen gaza geliyoruz.

Hatta en şaşırdığım ise protestolar 48 saat sürsün ab hükümeti düşürecek safsatasına inanıp sevinenler oldu.

Böyle bir mantığı aklım almıyor var mı böyle birşey elin gavurundan medet ummakta ne demek.

Benim ülkemin hükümetini ancak biz düşürürüz hadi diyelim ki ab el attı peki ülkeni sana geri mi verecek sanıyorsun.

Ülkem gençliği darbelere, sömürge olmaya amma meraklıymış.

İstanbul işgal altındayken dedelerimiz onları kovmak için canlarını feda etmedi mi, İzmir'den rum denize özgürlük için dökülmedi mi?

Yazık ecdanın kemikleri sızlıyordur ne Çanakkale'de ne Kurtuluş savaşında atalarımız biz bu ülkeyi Amerikalıdan, İngilizden, Almandan medet umalım diye kurtarmadı.

İngilizce yardım twitleri, yabancı basında manşetiz diye sevinmeler onlar bizim protestomuza değil ülkedeki kaosa seviniyor.

Hoş provakatörlerden dolayı, parti bayraklarından dolayı protesto biraz farklı yönlere kaydı.

Tv'de gördüğüm kırılan atmler, camları kırılan dükkanlar, harap edilen arabaları görünce öfkelendim.

Amacı sadece Gezi Parkı protestosu olanlar bunu yapmaz ama örgüt mensupları yapıp bir güzel bizim insanımızın üzeri atıyor.

Biz bize yeteriz ama önemli olan karşıt düşünceyide kabullenip, mensubu oldu dine, mezhebe, yaşam tarzına saygı duyabilirsek işte o zaman bizi ne provakatörler nede dış mihraklar yıkabilir.

Evet bu olay birkaç ağaç meselesinden çıktı ama gittiği yön pekte iyi değil.

Tek dileğim polisin tüm şehirlerde geri çekilmesi ve daha fazla insanın canının yanmaması.

Bu yaşananların enkazı kolay kalkmaz artık iyice anladım ki biz sadece doğal afetlerde birlik olabiliyoruz.

Aynı görüşte olalım veya olmayalım, aynı dinde, mezhepte olalım veya olmayalım bizi birleştirmek için birbirimizin canını sadece silahla, sopayla değil dil yarasıylada acıtmamak için bir afat mı gerek.

Adım gibi eminim Allah korusun yarın bir doğal afet yaşasak bugün sövdüğümüze yardım ederiz.

Benim insanım öyle merhametli, öyle yüreği derya, denizdir sadece anlayışlı olalım ve mecalimizi iyi anlatabilelim.

Türkün Türk'ten başka dostu yoktur ben bunu bilir bunu söylerim.

Bu yazdıklarıma kırılan olursa affola sadece içimden geçenleri yazdım.

Üzülüyorum polisimde, göstericimde aynı milletin çocukları amacımız şanlı bayrağın hep dalgalanması değil mi?

Bu nefret, bu kin artık bitsin.

Ülkemin tüm üst düzey devlet yetkililerini sağduyuya davet ediyorum.

Canı yananda, kanı akanda senin vatanının evladıdır...